در اواخر هفته‌ی گذشته، با ادامه‌دار شدن تهاجم روسیه به اوکراین و بالا رفتن بی‌سابقه‌‌ی قیمت نفت و علاقه‌ی سیاستمداران کشورهای مختلف به لحاظ کردن گزینه‌ی عدم خرید نفت از روسیه، رهبر حزب سبز سوئد، پیر بلوند، در توییتر خود پوستری را به اشتراک گذاشت که پیام آن بود «علیه پوتین، رکاب بزن». این توییت (و تصویرش) به عنوان راه حلی برای کم کردن مصرف سوخت – هم برای حفظ محیط زیست و هم برای کاهش خرید سوخت از روسیه- سریعا مورد توجه و استقبال بسیاری از اکانت‌ها و خبرگزاری‌ها قرار گرفت.

این اولین بار نیست که سیاست‌های محیط‌زیست‌دوستانه و تنش‌های بین‌المللی با هم گره‌ خورده‌اند. در حقیقت دوچرخه‌دوست بودن شهرهایی مثل آمستردام (هلند) – که شهرتی جهانی دارد است- اساسا ریشه در چنین موقعیت‌هایی دارد:

در بحبوحه‌ی بحران نفتی سال‌های ۱۹۷۳- ۱۹۷۴، هلند عبور و مرور وسایل نقلیه‌ی موتوری را در روزهای یک‌شنبه (آخر هفته) ممنوع می‌کند و بر طبق گزارشی در آرشیو گاردین مربوط به زمستان ۱۹۷۳، مردم نیز از این سیاست استقبال می‌کنند و حتی بعد از پایان بحران‌های نفتی دهه‌ی هفتاد، هلندی‌ها به استفاده از دوچرخه برای ایاب و ذهاب روزانه‌ی خود پایبند ماندند. تا جایی که بنا به آمار شهرداری آمستردام، در سال ۲۰۱۷ همچنان ۳۶درصد از کل سفرهای شهری با دوچرخه انجام می‌شود و این رغم برای شاغلین و محصلین ۶۸درصد است. 

نویسنده‌ی کتاب معروف دکترین شوک، نائومی کلاین، نیز پریروز (هفتم مارس) در رشته‌توییتی در اکانت خود برخی سوابق پیوند سیاست‌های مصرف کمتر سوخت در دوران جنگ‌های بین‌المللی را برشمرده است. به عنوان مثال: در جنگ دوم جهانی، رانندگی غیر ضروری در بریتانیا تقریبا متوقف شده بود. در بین سال‌های ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۴، استفاده از حمل‌ونقل عمومی در آمریکا ۸۷درصد و در کانادا ۹۵درصد رشد داشته است. او در ادامه توضیح داده است که برای کاهش نقش روسیه در بازار جهانی بجای بلوف زدن بر سر افزایش تولید سوخت می‌توان تغییر شیوه‌ی زندگی را به نفع مصرف کمتر سوخت ترویج کرد.