در ابتدا باید به تعریف پول بپردازیم

منابع کره زمین محدود است. در گذشته برای مبادله و دریافت کالا از این منابع استفاده میشد. برای مثال کسی که به پوست چرمی نیاز داشت، در مقابل ۱ واحد پوست، به اندازه ۱ گونی گندم، به طرف مقابل تقدیم می‌کرد.

با این حساب بر اساس وزن و مقدار هر چیز و همچنین میزان فراوانی آن، ارزش کالاها و منابع مشخص می‌شود. برای همین گوشت حیوان با ارزش‌تر از میوه جنگلی می‌شد!

از آن جایی که محدودیت منابع و همچنین مشکلات در انتخاب کالاها به وجود آمد، انسان‌ها اقدام به ساخت یک کالای اعتباری کردند. برای با ارزش کردن آن بهترین و خاص‌ترین فلز یعنی طلا انتخاب شد و بدین ترتیب سکه طلا معیار قرار گرفت. امروزه در هر بازاری ارزش یک کالا معیار است. برای نمونه در بازار نفت، نفت برنت دریای شمال و در بازار ارز، دلار ایالات متحده آمریکا به عنوان معیار و مبنا انتخاب شده است.

اما اسکناس کاغذی چگونه با ارزش می‌شود؟

مهمترین مساله در امور اقتصادی، پشتوانه مالی و اعتباری است. یعنی به همان میزان و ارزش که اسکناس چاپ می‌شود، باید طلا یا دیگه منابع با ارزش به عنوان ذخیره قرار بگیرد. هرچقدر میزان چاپ اسکناس برای یک ارز (مثلا بولیوار کشور ونزوئلا) بدون افزایش میزان ذخیره، بیشتر شود، ارزش آن اسکناس کمتر و در اصطلاح افزایش تورم به وجود می‌آید. البته این تنها دلیل تورم نیست.

بدین ترتیب همان میزان که پول یا اسکناس در دنیا وجود دارد، به همان نسبت منابع زمین دست‌نخورده و ذخیره شده باقی می‌مانند. دولت‌ها نیز از صندوق ثروت ملی به عنوان نهادی برای حفظ ارزش دارایی‌های کشور استفاده می‌کنند. ایران، امارات متحد عربی، کویت و نروژ منابع صندوق خود را به سرمایه‌گذاری در صنایع نفت و گاز اختصاص داده‌اند. صندوق دیگر کشورها مانند چین، سنگاپور و شیلی از تنوع سرمایه‌گذاری بیشتری برخوردار است. در خصوص صندوق ثروت ملی در مرتبط